اما زمانی این اعمال به حساب آنها ریخته می شود و آنها می توانند این اعمال را به خود به عالم بالا منتقل کنند که به پای میزان آیند و بها و قیمت آن را بپردازند . میزان و ترزوی اعمال ما با میزان امیرالمؤمنین علی (علیه السلام ) سنجیده می شود . یعنی تو هر چند در دنیا برای خود اعمال جمع کرده باشی ؛ زمانی آنها به نام تو رقم می خورند و تو صاحب آنها می شوی که در مسیر ولایت علی (علیه السلام ) آنها را انجام داده باشی . یعنی باید اعمال تو رنگ وبویی از ولایت داشته باشد . پس آن مقدار که تو در دنیا در ولایت علی (علیه السلام ) حرکت کرده باشی و مسیر و راه و روش امام (ع) را رفته باشی ، به همان اندازه هم می توانی از اعمال خود بهره مند شوی . اولین نفر که پول کافی داشت و.. یعنی جانش از ولایت علی (ع) پر بود و در تمام عمر در مسیر و راه علی (ع) در حرکت بود ، لذا تمام اعال خود را صاحب شد و به بهشت و آرامش رسید . دومین نفر که چون در وجودش نقص داشت و به طور کامل در ولایت حضرت حرکت نکرده بود . (یعنی از مبلغ میوه ) و از ولایت چیزی کم داشت ، بعد از مرگ او را به برزخ می برند تا در فشارهای برزخی بقیه ولایت را به نسیه بپردازد . یعنی بقیه ی راه را در برزخ می رود بعد صاحب اعمالش می شود و به بهشت میرسد . و اما سومین نفر چون قصد و انگیزه ی خرید میوه را داشت و میوه را طلب کرده بود اما توان پرداخت آن را نداشت .یعنی چون در درون طالب ولایت بود ؛ اما در دنیا در جهل و غفلت عمر گذرانده و مسیر ولایت را نمی شناخت ، لذا در بین جهنم و بهشت گیر است تا لطف خدا چه باشد یا او را به بهشت می برد یا تا ابد در عذاب آتش فردا گرفتار خواهد بود .

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: