بسم الله الرحمن الرحیم

قران، نسخه ی درست زندگی کردن است ؛ برای کجای انسان ؟ برای روح و جان ما

یعنی خداوند متعال قران را به وسیله پیغمبرش (ص) برای ما فرستاده تا ما با عمل به این نسخه به کمال و سعادت و آرامش برسیم .قران زنده است و تو در صورتی می توانی با قران به حیات طیبه دست پیدا کنی ؛

که با قران ارتباط برقرار کنی . راه ارتباط با قران ، انس گرفتن با قران است و تو فقط با عمل به قران می توانی با این انس برسی ،وقتی تو با قران  انس گرفتی ؛ او تو را زنده می کند ، حیات می دهد و به سعادت و به آرامش می رساند . همان جور که تو وقتی در اثر یک بیماری به پزشک مراجعه می کنی و

پزشک برایت نسخه می پیچد و یک سری دارو را ردیف می کند و می گوید : این قرص را شش ساعت یکبار و آن یکی را دوازده ساعت یکبار باید بخوری ؛و هر چند که دارو تلخ است ؛ اما پزشک اصرار دارد که تو حتما بخوری ،

چون تنها هدف او این است که تو هر چه زودتر سلامتی ات را بدست آوری .

حال تو در صورتی معالجه می شوی که دستور پزشک را مو به مو عمل کنی ؛ اما اگر بگویی : من دلم می خواهد همه ی قرص ها را یکجا بخورم تا زودتر خوب شوم و نسخه را برعکس عمل کنی ،خب نتیجه را هم برعکس می بینی و نه تنها به سلامتی نمی رسی ؛ بلکه از بیجا مصرف کردن ، ممکن است مسموم هم بشوی .

خداوند قران را به عنوان نسخه ی وجودی برای تک تک ما فرستاده و تو در صورتی که درست به این نسخه عمل کنی ، می توانی به نتیجه هم برسی. اما اگر بر عکس عمل کنی ، مثلا پنج نوبت نماز (صبح و ظهر و عصر و مغرب و عشاء ) را بگویی :دلم می خواهد تمام نمازها را یکجا و در یک ساعت بخوانم ؛

یا در مورد حجاب و پوشش لجاجت به خرج دهی ونخواهی قبول کنی ؛

آنجا که قران " در سوره نور آیه ی31 "  می فرماید :

" وقل للمؤ منات یغضضن من ابصارهنّ .........................." و به زنان با ایمان بگو :

دیدگان خود را (از نامحرم ) فرو بندند و دامان خویش را حفظ کنند و

زینت خود را جز آنچه نمایان است (مانند دست وصورت )آشکار نسازند ،

 " ولیضربن بخمرهن علی جیوبهنّ ................"

"و باید روسری های خود را بر سینه های خویش فرو اندازند و ....."

و.... هر کس که مایل است بیشتر بداند ، مراجعه کند به این سوره . 

بسم الله الرحمن الرحیم

قلب با عشق آمیخته است و عشق با صداقت !

دل در جایی سر می گذارد و آرام می شود که

در آنجا عشق را به همراه صداقت بیابد !

حال اگر دل به آنجا که سر گذاشته ؛ صداقت را نیابد ،

عشق او به تنفر تبدیل می شود و بالفور

از آنجا سر برمی دارد و می رود و.........

بسم الله الرحمن الرحیم

در دهکده ی حیوانات ،کدخدایی بود که برکار حیوانات نظارت می کرد و همه باید قانون دهکده را رعایت می کردند ؛

حال اگر کسی برخلاف قانون دهکده عمل می کرد ؛ باید تنبیه می شد . روزی گربه ای کار خلافی انجام داد و

باید طبق فرمان داروغه به زندان می رفت تا در ازای کاری که کرده تنبیه شود .

لذا گربه را به زور و با گریه و زاری به زندان بردند ، مدتی گذشت و......

گربه کم کم به محیط زندان عادت کرد و به غذای آماده ی نگهبان راضی بود و

دراین بین در زندان با گربه ای آشنا شد و ازدواج کرد و صاحب چند بچه شد ؛

بچه ها چون در محیط زندان بدنیا آمده بودند و همانجا هم بزرگ شده بودند ؛

فکر می کردند ؛ زندان خانه ی آنهاست ! این گذشت تا ......... روز آزادی گربه فرا رسید .

نگهبان در زندان را باز گذاشت و آزادی گربه را اعلان کرد ، اما گربه که به محیط زندان عادت کرده بود ؛

حاضر نبود از زندان خارج شود ؛ این گذشت تا اینکه یک روز نگهبان به اتفاق داروغه به زندان آمدند و

به گربه اعلان کردند که دیگر از غذا ی آماده خبری نیست . همین امروز باید زندان را تخلیه کندو

به خانه اش برگردد . گربه با زن و بچه هایش همگی شروع به گریه کردند که اگر ما را بیرون کنید جایی برای

زندگی نداریم و... آنقدر گریه کردند تا عاقبت داروغه دلش به رحم آمد و کلید زندان را به آنها بخشید و به این

ترتیب زندان برای همیشه شد خانه ی گربه ها ! 

و از آن روز دیگر نه تنها به آزادی از زندان فکر نمی کردند ؛

بلکه اگر هم می خواستند آنها را از زندان بیرون کنند ، داد و فریاد راه می انداختند .

روزگاری آدم (ع) به علت اشتباهی (ترک اولی ) به دستور خداوند به زمین هبوط کرد .

آدم (ع) به زمین هبوط کرد و دائم گریه و زاری می کرد تا  به جنت اسماء برگردد ......

 آدم (ع) کم کم به زندگی در زمین عادت کرد و در زمین ازدواج کرد و صاحب بچه هایی شد .

بچه ها ی آدم (ع) یعنی بنی آدم چون در زندان زمین بدنیا آمده بودند و در این هم بزرگ شده بودند ؛ 

تصور می کردند که زمین خانه ی واقعی آنها ست ، لذا ......... در ادامه مطلب همراه ما باشید (با کلیک کردن )

بسم الله الرحمن الرحیم

 تو وقتی از کوه بالا می روی و در قلّه قرار می گیری ؛  از آن بالا که به پائین نگاه می کنی ؛

 چقدر اشیائی که تا امروز در چشم تو بزرگ جلوه می نمودند را ناچیز و کوچک می بینی .

شناخت و نگاه و بینش تو نسبت به زمین به گونه ای دیگر می شود و

 و تو زمین و زمینیان را جور دیگر می بینی ؛لذا بینشی که تو در هنگام بالا رفتن داشتی ؛ بازمانی که داری برمی

گردی ؛ دو گونه است . بینش و نگاه  تو که از بالا ، پائین را می بینی با کسی که در پایین کوه ایستاده و از پایین

؛ بالا را نگاه می کند بسیار متفاوت است . این بینش و دیدگاهی که در تو نمودار شده را هرگز نمی توانی به

کسی منتقل کنی ؛ بلکه اگر کسی می خواهد به چنین بینشی برسد ؛ لابد است به خودش زحمت بدهد و از

کوه بالا رود و خودش به عینه از قله و از بالا نگاه کند تا به این دیدگاه برسد ؛ چون این دیدن قابل تزریق نیست .

روح تو زمانی قد می کشد و بالا می رود که تو با زحمت (با مجاهده ی علمی و عملی ) تا قلّه ی وجودت بالا

روی و و از بالای وجودت به هستی نگاه کنی ؛ اینجاست که تو واقعیت حقایق را با چشم دل می بینی . این

دیدگاه و بینش قابل تزریق نیست ؛ بلکه وقتی گناه از تو کنار رفت ؛وجود تو از تاریکی به نور می رسد و در این

روشنایی روح تو قد می کشد و بالا می رود و می بینی دنیا و آنچه در آن است؛

چقدر کوچک و حقیر است که تو تا این زمان برای رسیدن به آنها خود را (خود عالی را ) کشته ای !!

 یعنی به تدریج خودکشی کرده ای ! پس قدم اول برای قد کشیدن روح ؛ ترک گناه است .

تو اگر نمی توانی به قلّه ی وجودت برسی ؛ حداقل بر بلندای قله ای بایست و

کوچکی و ناچیزی آنچه امروز به چشمت بزرگ می آید را ببین . 

بسم الله الرحمن الرحیم

در عالم دنیا اگر به آنچه که در دست تو و در دست دیگران است ،دل ببندی و بخواهی آنها را به سمت خودت بکشانی ؛ برایت دردسر می شود ، چرا ؟

 چون دیگران هم به آنچه که در دست تو هست ؛ تمایل دارند . لذا اگر تو این طرف ریسمان را بگیری و بخواهی ( مال ، بچه ، شوهر ، مقام و خواهش های نفست ) را به سوی خود بکشی ؛ در آن طرف ریسمان هم کسی هست که دارد این خواسته ها را به سمت خودش می کشاند و

لذا در این کشیدنها یکی مغلوب و دیگری پیروز هست .

تو برای بدست آوردن این پیروزی کاذبانه ؛ مجبوری محکم تر بکشی که نه تنها دستت درد می گیرد و

وقتت هم تلف می شود ؛ بلکه روز به روز به این ریسمان کذایی ، مشغولیتت بیشتر می شوی و

به فدری در این کشیدنها مشغول و غافل می شوی که گذر عمر و  به پایان رسیدن آن را هم نمی فهمی ؛

 در نظر بگیر .........

در ادامه مطلب به همراه ما باشید ؛ باکلیک کردن

تراکم ادرار  و نگه داشتن  و عدم تخلیه ی آن ، به قدری به جسم تو فشار می آورد که باعث می شود ،

تو نتوانی در هیچ مجلسی شرکت کنی و حاضر شوی ؛ چون جسم در عذاب است و فقط با خالی کردن آن از جسم است

که تو می توانی جسم را به  راحتی و آسودگی برسانی .

گناه و نگه داشتن و  عدم استغفار از گناه ، به قدری به روح تو فشار وارد می کند و که باعث می شود ،

تو نتوانی در جایی که بوی خدا می دهد ( در مجلس ذکر خدا و ذکر اهل بیت (علیهم السلام ) شرکت کنی و حاضر شوی .  

چون روح تو در عذاب و در فشار است و  فقط با خالی کردن درون از گناه ( با استغفار و توبه ) می توانی آرامش و

آسودگی را به روح خود برگردانی .

 بعد از تخلیه و خالی شدن کثافات از جسم ؛ تو به هر مجلسی که دعوت شدی ؛ با رغبت و شادی می روی و

نه تنها غذا را با میل می خوری ، بلکه دسر و میوه و آجیل و تنقلات و ... را هم میل داری بخوری .

بعد از تخلیه ی روح از قاذورات و پلیدی درون ( بعد از استغفار ) روح تو به هر مجلسی که یاد خدا در آن است ،

با رغبت شرکت می کند و نه تنها به راحتی به واجبات عمل می کنی ؛

بلکه تعقیبات بعد از نماز و  مستحبات را هم میل داری انجام دهی .

در ادامه مطلب با ما همراه باشید........... 

بسم الله الرحمن الرحیم

خضوع در نماز یعنی در جهت قبله مؤدب بایستی و رویت را از قبله برنگردانی و اذکار نماز را درست ادا کنی و

بدانی که در پیشگاه بزرگی ایستاده ای که بزرگی او غیر قابل  وصف است .

اما خشوع در نماز یعنی وجهه و صورت و روی دل وجانت هم باید در جهت قبله باشد ؛ به طوری که هیچ راهزنی

در نماز نتواند توجه قلبی تو را از نماز برگرداند . خشوع در نماز همان حضور قلبی است که تو باید این حالت را

در خارج از نماز کسب کنی تا بعد که به نماز وارد شدی ، در عالم نماز قرار بگیری و به باطن نماز برسی .

خشوع در نماز کار آسانی نیست و  تو باید با تلاش و مجاهده (علمی و عملی ) به آن دست پیدا کنی . همچنان که قران میفرماید : 

" و انّها لکبیره الّا علی الخاشعین " البته آن جز بر خاشعان بسی گران است .(سوره بقره آیه 45 ) .

با ما در ادامه مطلب همراه باشید................   

بسم الله الرحمن الرحیم

     آی شیعیان ! !

    بیاین با هم ، برا آقا دعا کنیم

    بیاین با هم دست به دعا

    بگیم :خدا ! مهدی (عج) بیاد

    روز و شب از کوچه ی دل

    خانه به خانه ، کوی به کوی

    در پی او ناله زنان !

    تا در او پرسه زنان !

     در به در از خانه ی دل

    تا که شویم به منزلش

     دیده نهیم برقدمش  

        شعر از ایرانمنش

بسم الله الرحمن الرحیم

سؤال شد از آیت الله بهجت (رضوان الله علیه ) که برای ازدیاد محبت به حضرت ولیّ عصر (عج ) چه کنیم ؟

جواب دادند : " گناه نکنید و نماز اول وقت بخوانید "

بسم الله الرحمن الرحیم

امروز هیچکس دنبال بطن دین و  بطن نماز و بطن حجاب نیست ، همین که نماز بخواند و حجاب کند ؛

برای خودش کافی می داند ؛چون بیشتر از این نمی فهمد و میل هم ندارد بالاتر از این برود و

به همین بسنده می کند. برای همین اکثر مردم از نمازشان اثر نمی گیرند ؛

چون اکثرا نماز می خوانند ( در نماز خضوع دارند ) اما اقامه ی نماز را ندارند ( در نماز خشوع ندارند ) .

 شما اگر در قران جستجو و تدبّر کنید ؛ می بینید که قران نفرموده نماز را بخوانید . یعنی نفرموده  " اقرؤا "

بلکه می فرماید : اقیمو االصلوه " نماز را بپا دارید و اقامه ی نماز کنید ؛ نه فقط بخوانید .

اقامه ی نماز یعنی علاوه براینکه نماز را باید با خضوع بخوانی ؛ باید در نماز خشوع هم داشته باشی .  

امروز اگر به یک بچه یک ساله یک ماشین اسباب بازی بدهی بیشتر خوشحال می شود تا یک ماشین واقعی !

چرا ؟ چون عقل و شعورش به اندازه ی یک ماشین اسباب بازی رشد کرده ،

بیشتر نمی فهمد و بیشتر هم نمی خواهد ؛اگر هم بخواهی به او یک ماشین واقعی بدهی ؛

از داشتن آن لذت نمی برد هیچ ! بلکه امکان دارد به خودش هم آسیب برساند.

  حال اگر ما بخواهیم به او یک ماشین واقعی هدیه دهیم ؛ اول بایدجسم او را رشد دهیم ؛

تا عقل و شعور او رشد کند و از بچگی در آید و خودش یک ماشین واقعی از ما طلب کند .

انسانی که عقل و شعورش به بطن نماز و به بطن حجاب قد نمی دهد ؛

و به همین ظاهر نماز و ظاهر حجاب بسنده کرده ،

اگر به زور بخواهی او را به عالم و بطن نماز ببری نه تنها لذت نمی برد ؛

بلکه برایش خسته کننده و ملال آور است .

حال چه باید کرد تا او خودش بخواهد و بپذیرد که به بطن نماز وارد شود و

نه تنها برایش ملال آور نباشد بلکه از آن لذت هم ببرد ؟! 

لطفا با ادامه مطلب به همراه ما باشید......