اگر چه عید فطر ، روز سرور و شادی است و حقیقتا باید شاد و مسرور بود از اینکه خداوند این قدر به انسان ،نظر عنایت و تفضّل فرموده و وجود او را به تغذیه از عالم معنا و سفره ی اسماء خود باز کرده ،ولی در عین حال باید متوجه بود که این شادی ها ، از نوع معنا ، معرفت ، بندگی ، توجه و بیداری باشد ؛ یعنی شادی ها ی معنوی که انسان را بیشتر متوجه حقایق نوری و فطری وجودش کند ، نه شادی ها یی از نوع قهقهه و دلقک بازی و از نوع پوچ دنیوی و اشتغالاتبه لذت های کاذب امیال و هوای نفس !

با عید فطر ، بذرهای الهی در وجود انسان شکوفا می شود و جان او به سوی افق بالای وجودش که هم جواری با خوبان و پاکان است ، حرکت می کند .

بسم الله الرحمن الرحیم

خدا بود و چیزی با او نبود ؛ پس نخستین چیزی که آفرید ،نور حبیبش محمد (ص) بود ،پیش از آفریدن آب و عرش و کرسی و آسمان ها و زمین و لوح و قلم و بهشت و دوزخ و فرشته ها و آدم و حواء به چهار صد و بیست و چهار هزار سال .....خدا تبارک و تعالی به او نگاه می کرد و می فرمود : ..... به عزت و جلالم قسم اگر تو نبودی ، افلاک را نمی آفریدم ؛ هر که تو را دوست بدارد ، دوستش دارم و هر که تو را دشمن دارد ؛ دشمنش دارم .

امام رضا (ع) از ائمه ی پیش از خود علیهم السلام و آن ها از رسول اکرم (صلی الله علیه واله وسلم )نقل کرده اند : " خلقت انا و علی ّ من نور واحد " من و علی از یک نور آفریده شده ایم .

حضرت صادق (ع) در این زمینه فرموده اند : همانا خدا بود و هیچ نبود ، پس کون و مکان را آفرید و نورالانوار را خلق کرد که نور ها از آن منوّر شوند ؛ و در آن جاری کرد از نور خود که نورها همه از آن نورانی شوند و آن نوری بود که از آن محمد (ص) و علی (ع) را آفرید .

بسم الله الرحمن الرحیم

سؤال شده یعنی چی که آدم افطار حقیقی را با خدا می کند ؟ آنجا که گفتیم ، علی (ع) روزه است یعنی هر که علی (ع) را قبول کند در دنیا کم حرف می زند و آلوده نمی شود و ... به همین ترتیب هم آنجا که گفتیم افطار حقیقی خوردن نیست یعنی جان تو وقتی با حقیقت روزه که علی (ع) است ؛ هم سنخ شد و پاک شد ، افطار تو دیگر با افطار شخصی که از روزه جز گرسنگی و تشنگی عایدش نشده ، یکی نیست و تو با خدا افطار می کنی ، این یک حقیقتی است که وجود باید بچشد نه زبان و حس چشایی تو . اگر طالب ادامه ی این بحث هستید ، نظر بدهید تا من متوجه شوم که خوانندگان از چه سنخی هستند ، تا بحثی جدا مختص شما عزیزان شروع کنم ، "انشاءالله "  

بسم الله الرحمن الرحیم

دعا انسان را در جاذبه ی مسبّب الاسباب و سبب ساز حقیقی که هم اسباب مادی و هم اسباب معنوی در ید قدرت اوست ، قرار می دهد ؛ بین روح او و ذات و صفات حق تعالی انس و الفت ایجاد می کند ، نیروهای خفته ی معنوی او را که در اثر اشتغالات عالم ناسوت و اسفل سافلین به فراموشی و گاه به مردگی کشیده شده اند ، بیدار و احیاء می کند ؛ و خود ، سکوی پرواز روح و صفای باطن برای دریافت حقایق نورانی و رسیدن به آرامش در وادی : الا بذکرالله تطمئن القلوب " می شود . 

بسم الله الرحمن الرحیم

از بزرگان نقل است روزی جبرئیل خدمت حق تعالی عرض کرد : می خواهم ملک یک مؤمن را در بهشت ببینم . این بود که سه هزار سال با حرکت نوری رفت و رفت و به جایی نرسید . از حق تعالی قدرت گرفت و سه هزار سال دیگر رفت و رفت ...  و باز سه هزار سال دیگر .... تا در نهایت به پهناوری از وسعت زیبایی ها رسید که حوریه ی زیبا چشمی از گوشه ی دریچه ای سر بیرون آورد و عرضه داشت : خودت را خسته نکن ؛ من کنیز آن مؤمن بهشتی ام که تو تازه در اول ملک او قدم گذاشته ای !

بسم الله الرحمن الرحیم

قران را باید شناخت . قران چیست ؟ تجلی خداست .

این است که عقل مبهوت است . تجلی کبریای الهی در سرتاسر این کتاب است .

هر آیه ای خزینه ای است . این خزینه ، هفت بطن دارد ، در هر بطنی چه خبر است ؟

عباراتش برای عوام ، اشاراتش برای علما ، لطائفش برای اولیا ، حقایقش برای انبیا.

بسم الله الرحمن الرحیم

آدم افطار حقیقی را با خدا می کند .

افطار حقیقی که خوردن نیست .نماز ، پیامبر (ص) است .

روزه ، علی (ع) است . افطار ، خداست .

از افطار بالاتر هم چیزی نیست.

بسم الله الرحمن الرحیم

تمام آدمها چهار تا چشم و چهار تا گوش دارند . دوتا برای جسم و دو تا برا ی روح .

الان اگر چشم من نبینه ؛ چی میشه ؟

توی راه رفتن دچار مشکل میشم و چاله ها را نمی بینم ،می افتم و زخمی میشم . اگر چشم روح من نبینه چی میشه ؟ توی چاله های گناه می افتم و روحم زخمی میشه .

ما دست و پا و چشم و گوش جسم را برای زندگی دنیا احتیاج داریم ، اما چشم و گوش و دست و پای روح را برای زندگی عالم بالا نیاز داریم . دست و پای جسم ما در شکم مادر ساخته میشه و به مدت نه ماه ، و استفاده اش مال دنیاست . حال دست و پای روح ما در کجا ساخته میشه و به چه مدتی ؟!

تو وقتی به سن تکلیف رسیدی ؛ نماز و روزه و .... بر تو واجب می شود . اگر به واجبات عمل کردی و محرمات یعنی آنچه حرام است را کنار بگذاری و در مدتی که خدا به تو عمر داده ؛ بله دست و پای آخرتی تو هم شروع به ساختن می کند .اما اگر تو تا امروز مانند عده ای، این دو روز عمر را خوش بودی و نفس را یله رها کردی و...

در ادامه مطلب با ما همراه باشید ...

بسم الله الرحمن الرحیم

آدمی در دو حال خدا را می خواند ؛ یکی که اسباب و علل از او منقطع شود ؛ دیگری زمانی که روحش اوج گیرد و خود را از اسباب و علل ، منقطع کند . که البته دومی کمال است و نه اولی !چرا که اولی اضطراری و خود بخود است و حتی اشقیا هم در چنین اضطراری ، از غیر خداوند انقطاع پیدا می کنند . استاد مطهری می فرمایند : هر کس از دل خود به خدا راه دارد و حتی شقی ترین افراد در موقع گرفتاری به خدا ملتجیء می شوند .

شهادت مولی الموحدین حضرت علی (علیه السلام ) تسلیت باد !

بسم الله الرحمن الرحیم

در ضیافت خانه ی خدا ، باید با دعا ، بیت خدا و حرم و عرش او را که همان قلب انسان است ، ابراهیم وار تطهیر کرد . البته اجابت و اصابت دعا ، به حالات انسان و شرایط درونی و بیرونی ، مکان ها ، زمان ها و ... بستگی دارد و دعا در ماه مبارک به دلیل شرایط خاص این ماه واقعا نفخه ی خاص ربوبی است که وزیدن گرفته و به خصوص در سحرهای این ماه  از جایگاه ویژه ای برخوردار است .

دعا ، عامل مؤثر در درمان نگرانی ها ، اضطراب ها و فشارهای ناشی از دنیا و نیز عامل فرار از وساوس و تسویلات شیطان در وجود انسان است .

انسان با دعا ، با مبدأ فیض ، ارتباط نوری برقرار می کند و با اتصال به منبع رحمت ، محبت و جمال الهی ، تکیه گاهی محکم در برابر نفوذ نفس ، دنیا و شیطان به جان و روحش می یابد .

بگو پروردگار من چه اعتنایی به شما کند ، اگر دعایتان نباشد ؟! سوره فرقان، آیه 77)